مثلث برمودا و قربانيان آن...
مثلث برمودا و قربانيان آن...
مثلث برمودا و قربانيان آن...
گردآوري و نوشته: محمد احمدي
«برمودا»بخشي از غرب اقيانوس اطلس بوده که در آن سوي سواحل جنوب شرقي ايالات متحده قرار گرفته که به شکل مثلث است. اين قسمت از کره ي زمين هميشه محل وقوع حوادث مرموزي است که همواره پرونده ي قربانيانش بدون هيچ نتيجه اي مختومه اعلام مي شود. مثلث برمودا تاکنون صدها هواپيما و کشتي را بدون هيچ اثري در خود مفقود ساخته است. در اغلب اين حوادث که از سال 1945 آغاز گرديده، بيش از 1000 نفر جان خود را از دست داده اند يا به عبارت ديگر هيچ کسي از سرنوشت آنان خبري ندارد و يا شايد در جايي ديگر از اين منظومه ي بي کران در حال زندگي در تمدن هاي فرا زميني باشند. نکته ي جالب توجه اين است که بيشتر هواپيماها و کشتي ها در شرايطي دچار افتاق شده اند که تا آخرين لحظات قادر به ادامه تبادل اطلاعات و پيام هاي راديويي بوده اند، اما به زعم اين مراحل با اعلام پيام هايي نامفهوم اظهار داشته اند که دستگاه هاي آنها از کار افتاده، عقربه قطب نماها به چرخش درآمده و آسمان نيز تيره وغبار آلوده شده است. اما نکته مهم اين است که تاکنون که چندين سال از مفقود شدن قربانيان مي گذرد و علم و تکنولوژي هم اين قدر پيشرفت کرده. هنوز هيچ فردي به رازهاي اين منطقه پي نبرده البته فرضيه هايي وجود دارد که همه فقط در حّد فرضيه هستند و کسي قادر به اثبات آنان نيست. در ادامه به بررسي قربانيان اين جزيره مخوف مي پردازيم.
*TBM آونجر متعلق به نيروي دريايي آمريکا که از جانب پايگاه هوايي (فورت لادريدل) دريک روز آفتابي مأموريت يافته بود، در تاريخ 5 دسامبر 1945 مفقود گرديد که عليرغم کنکاش هاي زياد پيرامون اين مسئله از طريق هوا و دريا متأسفانه هيچ نشانه اي از لکه هاي روغني و لاشه هواپيما که نشانگر سقوط هواپيما باشد به چشم نخورد به طوري که به نظر مي رسيد اصلاً چنين هواپيمايي وجود خارجي نداشته است.
*در 30 اکتبر 1954 يک هواپيماي جنگنده نيروي دريايي ايالات متحده هنگامي که از پايگاه هوايي دريايي «پاتوکنست» واقع در مريلند به جزيره آزور مي رفت با 42 سرنشين و خدمه ناپديد شد. بلافاصله 200 هواپيما و تعدادي کشتي چندين مايل از اقيانوس را مورد بررسي قرار دادند امّا مثل هميشه اثري پيدا نشد البته چند دقيقه قبل از وقوع حادثه يک پيام کمک (sos) به پايگاه هوايي ارسال شده بود!
*در تاريخ 7 ژوتن 1964 اتفاق عجيبي براي يک خلبان رسمي به نام «کارولين کاسيو» پيش آمد. هواپيماي او که از نوع سبک بود، در مسير پرواز خود به ناساتو به جزاير گراند تورک و باهاما، با يک مسافر ناپديد شد. زماني که او به جزيره گراند تورک رسيد، طي تماسي اظهار نمود قادر به يافتن مسير نبوده و بر فراز دو جزيره ي ناشناخته دور مي زند. او اظهار داشت هيچ چيز آنجا وجود ندارد. شگفت انگيز اين بود که ساکنين جزيره در همان زمان مشاهده کردند که هواپيماي سبکي به مدت 30 دقيقه روي جزيره دور مي زد که پس از مدتي ناپديد شد اما اگر ساکنين جزيره مي توانستند هواپيما را ببينند، چرا خلبان قادر نبود ساختمان هاي جزيره را مشاهده نمايد؟ اين هم از رازهايي بود که هيچ گاه کشف نشد!
قرباني ديگر کشتي آمريکايي 19 هزار تني «سايکلاپس » با 309 سرنشين بود که در مثلث برمودا ناپديد شد و درآن حوالي که در حال تجسس بودند چند کشتي و قايق پيدا شد که در آنها به غير از سگ و چند پرنده، موجود زنده اي به چشم نمي خورد. مسلماً آن حيوانات نيز به علت عدم قدرت تکلم قادر به بيان حادثه نبودند و کشتي سايکلاپس نيز به تاريخ پيوست.
برخي کشتي ها نيز بودند که سال ها از آنها و سرنشينانشان خبري نبود، از جمله اين کشتي ها مي توان کشتي «کارول ديرينگ» را که در سواحل شمالي کارولينا در ماه فوريه سال 1921 به گل نشست نام برد. اما هنگامي که گروه تجسس به داخل کشتي رفت همه چيز سالم اما خبري از مسافران نبود و تنها کاري که مي توانستد بکنند اين بودکه براي قربانيان، قبرهايي به عنوان ياد بود درست کنند.
*سرگذشت کشتي «مري سلست» هم در نوع خود جالب است. اين کشتي که شايد مشهورترين کشتي متروکه باشد، درمسير خود به منطقه ي شمالي «آزور» از شمال اين دريا عبور کرد و در همان نقطه در ماه نوامبر سال 1872 کشتي دو دکله بريتانيايي به نام«گراتيا» آن را پيدا نمود. ناخداي کشتي گراتيا، کشتي مري سلست را که در وسط اقيانوس به هر سو کشيده مي شد، به ساحل هدايت نمود. کشتي مزبور در حالي که بادبان هايش برافراشته و بشکه هاي الکل در انبار کشتي جاسازي شده و سالم باقي مانده بود و غذاي کافي نيز وجود داشت، پيدا شد.
منبع:ماهنامه ي نوآور، شماره ي 67.
*TBM آونجر متعلق به نيروي دريايي آمريکا که از جانب پايگاه هوايي (فورت لادريدل) دريک روز آفتابي مأموريت يافته بود، در تاريخ 5 دسامبر 1945 مفقود گرديد که عليرغم کنکاش هاي زياد پيرامون اين مسئله از طريق هوا و دريا متأسفانه هيچ نشانه اي از لکه هاي روغني و لاشه هواپيما که نشانگر سقوط هواپيما باشد به چشم نخورد به طوري که به نظر مي رسيد اصلاً چنين هواپيمايي وجود خارجي نداشته است.
*در 30 اکتبر 1954 يک هواپيماي جنگنده نيروي دريايي ايالات متحده هنگامي که از پايگاه هوايي دريايي «پاتوکنست» واقع در مريلند به جزيره آزور مي رفت با 42 سرنشين و خدمه ناپديد شد. بلافاصله 200 هواپيما و تعدادي کشتي چندين مايل از اقيانوس را مورد بررسي قرار دادند امّا مثل هميشه اثري پيدا نشد البته چند دقيقه قبل از وقوع حادثه يک پيام کمک (sos) به پايگاه هوايي ارسال شده بود!
*در تاريخ 7 ژوتن 1964 اتفاق عجيبي براي يک خلبان رسمي به نام «کارولين کاسيو» پيش آمد. هواپيماي او که از نوع سبک بود، در مسير پرواز خود به ناساتو به جزاير گراند تورک و باهاما، با يک مسافر ناپديد شد. زماني که او به جزيره گراند تورک رسيد، طي تماسي اظهار نمود قادر به يافتن مسير نبوده و بر فراز دو جزيره ي ناشناخته دور مي زند. او اظهار داشت هيچ چيز آنجا وجود ندارد. شگفت انگيز اين بود که ساکنين جزيره در همان زمان مشاهده کردند که هواپيماي سبکي به مدت 30 دقيقه روي جزيره دور مي زد که پس از مدتي ناپديد شد اما اگر ساکنين جزيره مي توانستند هواپيما را ببينند، چرا خلبان قادر نبود ساختمان هاي جزيره را مشاهده نمايد؟ اين هم از رازهايي بود که هيچ گاه کشف نشد!
قرباني ديگر کشتي آمريکايي 19 هزار تني «سايکلاپس » با 309 سرنشين بود که در مثلث برمودا ناپديد شد و درآن حوالي که در حال تجسس بودند چند کشتي و قايق پيدا شد که در آنها به غير از سگ و چند پرنده، موجود زنده اي به چشم نمي خورد. مسلماً آن حيوانات نيز به علت عدم قدرت تکلم قادر به بيان حادثه نبودند و کشتي سايکلاپس نيز به تاريخ پيوست.
برخي کشتي ها نيز بودند که سال ها از آنها و سرنشينانشان خبري نبود، از جمله اين کشتي ها مي توان کشتي «کارول ديرينگ» را که در سواحل شمالي کارولينا در ماه فوريه سال 1921 به گل نشست نام برد. اما هنگامي که گروه تجسس به داخل کشتي رفت همه چيز سالم اما خبري از مسافران نبود و تنها کاري که مي توانستد بکنند اين بودکه براي قربانيان، قبرهايي به عنوان ياد بود درست کنند.
*سرگذشت کشتي «مري سلست» هم در نوع خود جالب است. اين کشتي که شايد مشهورترين کشتي متروکه باشد، درمسير خود به منطقه ي شمالي «آزور» از شمال اين دريا عبور کرد و در همان نقطه در ماه نوامبر سال 1872 کشتي دو دکله بريتانيايي به نام«گراتيا» آن را پيدا نمود. ناخداي کشتي گراتيا، کشتي مري سلست را که در وسط اقيانوس به هر سو کشيده مي شد، به ساحل هدايت نمود. کشتي مزبور در حالي که بادبان هايش برافراشته و بشکه هاي الکل در انبار کشتي جاسازي شده و سالم باقي مانده بود و غذاي کافي نيز وجود داشت، پيدا شد.
منبع:ماهنامه ي نوآور، شماره ي 67.
/ج
مقالات مرتبط
تازه های مقالات
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}